Angela Merkel finansuje zarówno Muzeum Auschwitz, jak i terroryzm

Judean Rose
Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Danse Macabre ou danse des morts, Fresques de l’Abbaye de la Chaise-Dieu, Auvergne, Adrien Dauzats (1804-1868)

Angela Merkel odwiedziła Auschwitz, powiedziała, że się wstydzi i obiecała 60 milionów euro dla muzeum. Teoretycznie powinno to dawać satysfakcję jako widoczny wyraz niemieckiej, narodowej pokuty za Zagładę. W rzeczywistości zbliża się to do teszuwa, tefilla  i cedaka* warunków wstępnych żydowskiej pokuty, jeśli zastąpisz modlitwę pielgrzymką.

W końcu, było tam publiczne przyznanie wstydu, a na dodatek duża donacja.Dla mnie jednak, a może i dla innych takich jak ja, wszystko to było zakłamane.Po pierwsze, wyglądało to na rzucanie pieniędzy umarłym. Umarli nie mogą użyć pieniędzy. Nie mogą im  pomóc, niczego to dla nich nie zrobią. Te pieniądze nie robią także niczego dla ocalałych ani dla ochrony narodu żydowskiego.

Po drugie, ta symboliczna suma wydawała się szczególnym brakiem wyczucia: „Zabiliśmy 6 milionów spośród was, ale dajemy dziesięć razy tyle na dobroczynność, więc wszystko jest w porządku”.

Co doprowadza nas do kolejnego powodu, by patrzeć nieufnie na tę wizytę i na tę donację. Czy nie byłoby lepiej, gdyby Merkel dała pieniądze Izraelowi; może na polepszenie warunków życia tych Izraelczyków, którzy znajdują się w szczególnie trudnej sytuacji?Wszyscy znamy zdjęcia żywych szkieletów z Auschwitz. Pieniądze na wyżywienie głodnych Żydów w Izraelu można by uznać za bliższe próby jakiegoś zrównoważenia tych obrazów, na zawsze utrwalonych w naszej kolektywnej świadomości.Nie. Nic nie może naprawić tego, co się zdarzyło, tego co oni zrobili. Ale pomoc żywym Żydom (nie zaś muzeom) z pewnością jest jednak odwrotnością mordowania ich.

A ponieważ mówimy o tym, jak Niemcy mogłyby dobrze wydawać swoje pieniądze, doszliśmy do ostatniego powodu, dla którego propagandowa podróż Merkel do Auschwitz jest tak irytująca. Tym powodem są miliony euro, jakie federalny rząd Niemiec daje ruchowi Bojkot, Dywestycje i Sankcje (BDS); antyizraelskim organizacjom, takim jak Miftah (sponsorom antyizraelskiej podróży Ilhan Omar i Rashidy Tlaib, która się nie odbyła) i Adalah; i stowarzyszonym z organizacjami terrorystycznymi, takimi jak Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny (LFWP), który zajmuje się zabijaniem Żydów. Tak to więc wygląda: wiemy, że Merkel obiecała 60 milionów euro na muzeum w Auschwitz, ale nie mamy żadnego pojęcia, ile milionów euro Niemcy dają organizacjom, które zmierzają do dzisiejszej wersji Ostatecznego Rozwiązania. Nie wiemy, ile milionów euro Niemcy obecnie inwestują w zabijanie Żydów, ponieważ – jak informuje NGO Monitor – federalne finansowanie w Niemczech jest niezmiernie nieprzejrzyste.

Być może jest tak umyślnie. Bo może istnieją rzeczy, o których nie chcą, byśmy wiedzieli. Niemcy prowadzili skrupulatne zapisy podczas wojny. Powiedzieli nam dokładnie, co zrobili Żydom, kiedy to zrobili i jak to zrobili. Obecnie nie chcą, byśmy wiedzieli, ile pieniędzy nadal, dzisiaj inwestują w zabijanie Żydów. Nie chcą, byśmy wiedzieli, ile pieniędzy rzucają arabskim grupom terrorystycznym – potoki pieniędzy, rzeki pieniędzy – by obrabowali Żydów z ich ziemi.

Dzisiaj, w cieniu ich historii, jest inaczej. Wolą nie mówić nam, ile wydają na doprowadzanie Izraelczyków do bankructwa i zmuszanie do zamykania przedsiębiorstw. Mają nadzieję, że Żydzi w Izraelu będą tak biedni, że nie będzie ich dłużej stać na żywność. Kiedy tak się stanie, zacznie się głód, który zmusi Żydów do opuszczenia Izraela, zostawiając go wrogom Izraela. Niemcy wydają na to miliony euro. Miliony. Ile milionów wie tylko Merkel i Bóg. Dzisiaj bowiem niemiecki rząd woli zacierać swoje ślady, żebyśmy nie zobaczyli, ile pieniędzy nadal daje dzisiaj terrorystom, którzy mordują Żydów pociskami zamiast Cyklonem B.

Z drugiej strony jednak, Niemcy chcą, byśmy wiedzieli, że dadzą 60 milionów euro na utrzymanie muzeum w Europie, gdzie Niemcy kiedyś samodzielnie zabili i zagłodzili Żydów, nie płacąc wówczas innym, by zrobili to za nich.

Nie ma nic złego w muzeach, nic złego w edukacji o Zagładzie – musimy uczyć się lekcji z przeszłości. Jest jednak wyłącznie zło w finansowaniu jedną ręką edukacji o Zagładzie i równoczesne płacenie milionów euro kompanom LFWP drugą ręką. To są dzisiejsze Niemcy. Niemcy, gdzie rząd federalny nadal finansuje Ostateczne Rozwiązanie i robi to z tego samego źródła pieniędzy, z którego sfinansuje muzeum w Auschwitz.

Wiedząc to wszystko, co możemy zrozumieć z niemieckiej pokuty za Holocaust?

*skrucha, modlitwa i dobroczynność

---

Zawartość publikowanych artykułów i materiałów nie reprezentuje poglądów ani opinii Reunion’68,
ani też webmastera Blogu Reunion’68, chyba ze jest to wyraźnie zaznaczone.
Twoje uwagi, linki, własne artykuły lub wiadomości prześlij na adres:
webmaster@reunion68.com

---

A history of the Black Hebrew Israelites

ILANIT CHERNICK

Jersey City shooter 47-year-old David Anderson was found to have ties to the movement

Emergency personnel and investigators work at the scene the day after an hours-long gun battle with two men around a kosher market in Jersey City, New Jersey, U.S., December 11, 2019.
(photo credit: REUTERS/LLOYD MITCHELL)

Fuelled by anti-Jewish and anti-law enforcement sentiments, 47-year-old David Anderson and 50-year-old Francine Graham murdered a police officer and three members of the Jersey City Jewish community during a targeted shooting attack on Tuesday night.

During a news conference on Thursday,New Jersey Attorney General Gurbir S. Grewa confirmed this, “We believe the suspects held views that reflected hatred of the Jewish people, as well as the hatred of law enforcement.”

According to The New York Times, Anderson allegedly had ties to the Black Hebrew Israelite movement, although the strength of these ties is still unclear.

The Black Hebrew Israelites have a long and interesting history in the United States, but it needs to be made clear that today there are numerous streams of the movement and it is only a small fraction that have extreme views.

According to Jacob Dorman, an associate professor at the Department of History and Core Humanities Program at The University of Nevada in Reno, the movement was born in the 1890s “and its first wave came out of the Holiness movement,” which he explained was mainly based on the Frontier.

Dorman told The Jerusalem Post that these groups ”’reverse engineered’ Judaism from the Hebrew Bible, following a strain of biblical literalism found in the spirit-filled Holiness church.”

He made it clear that they focused on the Old Testament and its biblical literalism like certain dietary laws and customs, but it doesn’t include the Talmud.

“The also had a deep fascination with the Exodus narrative in African-American religion, freemasonry, and the Anglo-Israelite movement,” he continued. “It was initially an interracial movement and one of the most influential bishops [at the time] was white, but it became a majority black movement.

He said that the second wave of the movement came out of the Harlem Renaissance during the 1920s and the Great Migration, which began in 1916.
“The second wave was deeply influenced by Rabbi Arnold Josiah Ford, who was actually from Barbados… his congregation was based in Harlem for decades,” Droman explained. “He helped to train rabbis including Rabbi Wentworth Arthur Matthews,” who was originally from the West Indies.

Matthews built up a strong community in New York and “also reached out to leaders of the second generation to help train the third generation.”
He believed that African-Americans were of the original Jews, descended from the Lost Tribes. He also trained and ordained rabbis, some of which moved to Chicago.

The second wave was deeply influenced by the pan-African philosophy of Marcus Garvey of Jamaica, who was founder of the Universal Negro Improvement Association.

They initially referred to themselves as Black Jews, but it was during the third wave of the movement, which emerged in the 1960s and 1970s that “they rejected the label Jew and preferred Israelite,” Dorman said.

“They also created a form of religion that’s not based on imitating Ashkenazi Judaism but emphasizes the primacy of Black Israelite and it happens during the Black Power movement so there’s a lot of nationalism and emphasis on self-determination and black beauty standards independent of white standards, veganism, and the doctrine that black people have been lied to for centuries about who they are and their true origins and their religious destiny, which is quite central to it.”

He made it clear that “only a small fraction” can be extremist or have anti-Jewish views.

“There are probably far more Black Jews and Black Israelites who are not antisemitic, hostile or violent,” Dorman concluded.

In Israel, there is also a break-off from the movement known as the African Hebrew Israelites of Jerusalem, who today live in the southern city of Dimona. However, despite being initially influenced by the original movement, Matthews and later Rabbi Reuben of the Chicago Congregation of Ethiopian Hebrews, in 1966, 27-year-old Ben Ammi Ben-Israel had a vision in which the angel Gabriel appeared to him, telling to take his people to Israel.

According to Prince Immanuel Ben Yehuda, who sits on the Dimona community’s council, in 1967, Ben-Israel first moved to Liberia with 350 community members from the America’s for two and a half years “to shed the many negative attributes” from life in the city before “we could return to the Holy Land.

But in 1969, only 110 of Ben-Israel’s followers made it to Israel, while 240 had returned to America during their time in Liberia.
He stressed that there are a lot of differences between the African Hebrew Israelites of Jerusalem and the Hebrew Israelites in the US, which includes lifestyle and traditions.

“Our young people serve in the IDF and we love the State of Israel and its people,” Ben Yehuda told the Post. “Our young people have been raised to defend this country and its people.”

Ben Yehuda added that their youth also represents Israel in international forums that include academics and athletics.

Asked about his thoughts on the Jersey City shooting, he expressed his deep condolences to the Jewish community following the attack and called on people not to paint the entire African Hebrew Israelite community with one brush.

“Just as there are many different streams of Judaism, there are many streams of the African Hebrew Israelite movement,” he stressed. “It was very painful to witness this – our hearts and prayers are with them.”
“We are living in dangerous times around the world,” he added, emphasizing that a change in world leadership is desperately needed to stop “fanning the flames of hatred and division that we are seeing today.

“We need new visions and voices for peace,” Ben Yehuda concluded.