Dlaczego Palestyńczycy uciekają ze Strefy Gazy

Khaled Abu Toameh

Tłumaczenie: Małgorzata Koraszewska

Trzech Palestyńczyków, którzy uciekli łodzią z opanowanej przez Hamas Strefy Gazy, zaginęło, prawdopodobnie po przewróceniu się łodzi w pobliżu brzegów Grecji lub Turcji. W reakcji na tę tragedię wielu Palestyńczyków mówiło, że podczas gdy ryby zjadają biednych uciekinierów, żyjący luksusowym życiem przywódcy Hamasu nadal cieszą się najlepszymi rybami i owocami morza, jakie może oferować Katar i Strefa Gazy. Na zdjęciu: Na zdjęciu: Dwóch Gazańczyków wyciąga łódź na plażę w Chan Junis w Strefie Gazy 22 września 2021 r. (Zdjęcie: Said Khatib/AFP via Getty Images)

Tragedia, która niedawno dotknęła Strefę Gazy, raz jeszcze ujawniła rozmiary cierpień Palestyńczyków pod rządami wspieranego przez Iran Hamasu.

Ta tragedia służy także jako przypomnienie podwójnych standardów stosowanych przez międzynarodową społeczność wobec palestyńsko-izraelskiego konfliktu, szczególnie zaś obsesji na punkcie Izraela i ignorowania wszystkich przestępstw i zbrodni strony palestyńskiej.

Według informacji ze Strefy Gazy, co najmniej trzech Palestyńczyków, którzy uciekli łodzią z opanowanej przez Hamas Strefy Gazy, zaginęło, prawdopodobnie po przewróceniu się łodzi u brzegów Grecji lub Turcji. Ci trzej byli wśród dziesiątków Palestyńczyków, szukających lepszego życia, z dala od represji i korupcji Hamasu.

Jedną z ofiar był 25-letni Anas Abu Rajileh; drugą był Nasrallah al-Farra.

Wydarzenie wywołało wielkie wzburzenie wśród Palestyńczyków z powodu nagrania głosowego jednego z uchodźców na tej łodzi. Na tym nagraniu (wiadomości głosowej, jaką wysłał matce będącej w Strefie Gazy), młody mężczyzna mówi matce, że jeden z towarzyszy już utonął. Prosi ją o powiadomienie rodziny przyjaciela. “Mamo – słychać głos tego człowieka – toniemy i zjadają nas ryby”.

Wielu młodych ludzi ze Strefy Gazy, którzy są w stanie zaoszczędzić lub zdobyć dość pieniędzy, uciekało w ostatnich latach do innych krajów przez Turcję i Grecję. Podobno płacą tysiące dolarów jako łapówki dla oficjeli Hamasu, egipskich strażników granicznych i szmuglerów, by uzyskać pomoc w opuszczeniu Strefy Gazy i rozpocząć nowe życie w Europie i innych miejscach na świecie.

Sondaż opinii publicznej przeprowadzony przez uniwersytet Al-Aksa w Strefie Gazy w zeszłym roku pokazał, że 51% młodych ludzi żyjących w Gazie chciałoby emigrować, gdyby tylko mieli taką możliwość.

Ponad 80% jako główny powód chęci opuszczenia Strefy Gazy podało czynniki ekonomiczne.

Godnym uwagi wynikiem sondażu jest to, że 73% respondentów uważało, że gdyby Hamas i jego rywale w rządzącym Fatahu, na którego czele stoi prezydent Autonomii Palestyńskiej, Mahmoud Abbas, przestali walczyć ze sobą, młodzi Palestyńczycy nie zastanawialiby się nad emigracją.

Hamas i Fatah wojują ze sobą od 2007 roku. Wtedy to Hamas urządził krwawy zamach stanu przeciwko AP, zrzucał funkcjonariuszy AP z dachów wysokich budynków i przejął panowanie nad Strefą Gazy.

Nie wiadomo, ilu Palestyńczyków uciekło ze Strefy Gazy w ostatnich latach. Niektóre raporty oceniają, że ponad 40 tysiącom Palestyńczyków udało się uciec w latach 2014-2020. Inne przedstawiają liczbę około 70 tysięcy.

W tym sondażu Palestyńczycy wyrazili niepokój z powodu tego, że wielu spośród emigrantów jest absolwentami uniwersytetów i ludźmi zawodów wymagających wysokiego wykształcenia, szczególnie lekarzy, którzy wolą pracować i żyć w krajach europejskich niż pod rządami Hamasu.

“Wypadki utonięć młodych mężczyzn podczas wypraw na emigrację powodują niepokój w rodzinach emigrantów – pisze panarabska gazeta “Al-Quds Al-Arabi”. – Równocześnie utonięcia pokazują rozmiary tragedii doświadczanej przez mieszkańców Strefy Gazy, która pcha jej najlepszych synów na emigrację”.

To najnowsze wydarzenie wywołało falę protestów wielu Palestyńczyków, którzy na różnych platformach mediów społecznościowych wyrażali szok i niedowierzanie z powodu tragedii i potępiali przywódców Hamasu za zaniechanie poprawienia warunków życiowych swojej ludności.

Nawiązując do wystawnego stylu życia większości oficjeli Hamasu w Strefie Gazy i za granicą, wielu Palestyńczyków mówiło, że podczas gdy ryby zjadają biednych emigrantów, żyjący luksusowym życiem przywódcy Hamasu nadal cieszą się najlepszymi rybami i owocami morza, jakie może oferować Katar i Strefa Gazy.

Dowiedziawszy się o tragedii inni Palestyńczycy zainicjowali hasztag na Twitterze: “Chcemy żyć” i oni także obarczyli Hamas odpowiedzialnością za wysoką stopę bezrobocia i biedy w Strefie Gazy.

Część użytkowników mediów społecznościowych obwiniała także Fatah Abbasa za swoją niedolę z powodu trwającej rywalizacji z Hamasem.

“Rząd [Hamasu] nie robi niczego, by zmienić życie ludzi tutaj – napisał palestyński dziennikarz Walid Mahmoud. – Dodajmy do tego, że media o tym nie mówią i sądzę, że nie będą mówić”. Mahmoud, który jest ze Strefy Gazy, wyjaśnił, że hasztag “Chcemy żyć” odzwierciedla rozmiary oburzenia populacji Gazy “głupotą rządzącej administracji [Hamasu]”.

Nawiązując do korupcji i obojętności przywódców Hamasu wobec cierpień własnej ludności, kilku Palestyńczyków ujawniło, że synowie przywódców Hamasu dają sobie wzajem w prezencie bony do egipskiego kurortu nadmorskiego, Szarm el-Szejk.

Palestyńczyk ze Strefy Gazy, który nie ujawnił swojego nazwiska, zamieścił wideo, w którym przypuścił zjadliwy atak na przywódców Hamasu, oskarżając ich o zniszczenie przyszłości młodzieży.

“Skoro nasi przywódcy nie dbają o nas, to mamy katastrofę… Ludzie umierają, głodują. Życie ludzi jest niszczone. Młodzi mężczyźni umierają i jedzą ich ryby. Przywódcy [Hamasu] i ich synowie nie są lepsi ode mnie i moich dzieci”.

Widocznie dwa miliony Palestyńczyków żyjących pod rządami Hamasu doszło do wniosku, że to Hamas, a nie Izrael, jest odpowiedzialny za ich niedolę.

Sądząc po reakcjach Palestyńczyków na tę najnowszą tragedię niedoszłych emigrantów jest oczywiste, że wielu Palestyńczyków rozumie to, czego nie potrafi pojąć większość antyizraelskich aktywistów – Hamas przedkłada produkcję i szmuglowanie broni nad dostarczenie miejsc pracy bezrobotnym i pomoc tym, którzy żyją w nędzy.

Hamas mógłby zamienić Strefę Gazy w Singapur Bliskiego Wschodu. Zamiast tego Hamas wybrał zamianę Strefy Gazy w bazę dżihadu (świętej wojny) przeciwko Izraelowi.

Ghanem Nusseibeh, palestyński muzułmanin należący do najstarszej arabskiej rodziny w Jerozolimie, skomentował:

“Przez minionych 15 lat Hamas ciągnął Gazę od złego do gorszego. Gazańczycy są ludnością żyjącą pod władzą brutalnego, islamistycznego reżimu, trzymani jako zakładnicy skostniałej polityki, która służy wyłącznie interesom Hamasu i jego globalnych, islamistycznych sojuszników. Gdyby społeczność międzynarodowa mogła pomóc wyzwolić Gazę spod takich sił, mogliby pomóc Gazańczykom w stworzeniu Dubaju nad Morzem Śródziemnym, albo nowego Singapuru”.

Jeśli Palestyńczycy w Strefie Gazy istotnie są tak zdesperowani, w ich interesie leży obalenie Hamasu i zakończenie dyktatorskich rządów w Strefie Gazy.

Hamas jednak nadal miażdży sprzeciw i terroryzuje krytyków. W dodatku Hamas cieszy się popularnością wśród wielu Palestyńczyków nie tylko w Strefie Gazy, ale także na Zachodnim Brzegu [w Judei i Samarii. MK]. Powodem takiej popularności Hamasu jest to, że wielu Palestyńczyków popiera jego wezwanie do zlikwidowania Izraela.

Byłoby lepiej, gdyby Palestyńczycy uciekający ze Strefy Gazy pozostali w domu i poświęcili swoją energię usunięciu Hamasu, nawet jeśli to usunięcie wymagałoby wysokiej ceny. To jest jedyny sposób na rozwiązanie problemów Gazy.

Obwinianie Izraela o wszystko, co jest złe w Strefie Gazy, może oszukać wielu w USA, Kanadzie, Europie i Wielkiej Brytanii. Ale Palestyńczycy uciekający z Gazy i ich pozostawione rodziny znają prawdę – że to Hamas zaciągnął ich nad tę przepaść i wpycha zrozpaczonych do morza, w którym teraz toną.

Arab Racism and the ‘Jewish State’

Khaled Abu Toameh

Palestinians and other Arabs are furious because Mansour Abbas — an Arab member of Israel’s parliament, the Knesset, and head of the United List Party — announced that he recognizes Israel as a Jewish state. Abbas is being denounced as a “traitor” and “Zionist” by many Palestinians and Arabs who define their countries and political systems as “Arab” or “Islamic.” Pictured: Abbas in the Knesset on September 2, 2021. (Photo by Ahmad Gharabli/AFP via Getty Images)

Palestinians and other Arabs are furious because Mansour Abbas — an Arab member of Israel’s parliament, the Knesset, and head of the United List Party — announced that he recognizes Israel as a Jewish state.

Abbas is being denounced as a “traitor” and “Zionist” by many Palestinians and Arabs who define their countries and political systems as “Arab” or “Islamic.” They claim that the idea of a Jewish state is “racist” but seem not to feel the same way about openly Islamic states: The Islamic Republic of Iran, the Islamic Republic of Afghanistan, the Islamic Republic of Pakistan and the Islamic Republic of Mauritania

If the Palestinians, as well as Arab and Islamic countries, are labelling Israel as racist because it wants to define itself as a Jewish state, then they too are racists because they insist on defining themselves as “Arabs” and “Muslims.”

Mansour Abbas should receive commendation for his public recognition of Israel as a Jewish state; instead, he has received threats. These are coming from the many Palestinians and Arabs who will never accept Israel’s existence or its classification as a Jewish state.

“Israel was born as a Jewish state, that was the decision of the people, and it will remain a Jewish state,” Abbas said.

The Palestinians argue that one of the reasons they are opposed to the idea of Israel being a Jewish state is because it would deprive millions of Palestinian refugees from achieving a “right of return.”

A Palestinian “right of return” means flooding Israel with millions of Palestinians, turning it into a Palestinian state in which Jews would live as a minority under “Arab” and “Islamic” rule.

This result would mean that the Palestinians would end up with two states: one in the West Bank, Gaza Strip and east Jerusalem, and another that would replace Israel. The Palestinians, however, already have two separate mini-states: one in the West Bank under the Palestinian Authority (PA) and a second in the Hamas-ruled Gaza Strip.

The PA was among the first to come out against the idea of recognizing Israel as a Jewish state. Notably, this is the same PA whose leaders signed the Oslo Accords with Israel beginning in 1993, and continue to argue that they already have recognized Israel’s right to exist. This is also the same PA whose leaders continue to talk about their desire to establish a Palestinian state next to Israel.

“The Palestinian [Authority] Presidency expressed its strong rejection and indignation at the statements of the head of the United List, Mansour Abbas, in which he calls on the Palestinian people to recognize the Jewish state,” the PA said in a statement.

“These irresponsible statements are consistent with the calls of extremists in Israel to displace the Palestinians and harm the status of the blessed Al-Aqsa Mosque and the history of the Palestinian people. Mansour Abbas, with such statements, represents only himself, and does not represent the Palestinian people. Such statements contradict religion, history and Palestinian heritage.”

The Palestinian leadership’s statement is misleading and contains a number of inaccuracies and falsehoods.

First, Mansour Abbas did not “call” on the Palestinian people to recognize Israel. He simply stated the fact that Israel was “born as a Jewish state” and that “it will remain a Jewish state.”

Second, there is no connection between accepting Israel’s Jewish identity and the Islamic holy sites, including the al-Aqsa Mosque in Jerusalem. Since 1967, in fact, Israel has allowed the Islamic religious authorities to have exclusive control over the mosque and other Islamic holy sites in Jerusalem.

Remarkably, since the reunification of Jerusalem in 1967, the city has become a haven for coexistence and revitalized religious and cultural expression for all faiths. Freedom of worship at all holy sites is guaranteed for the faithful of all three monotheistic religions.

According to the Palestinians themselves, 50,000 Muslim worshippers attended the Friday prayers at the al-Aqsa Mosque on December 31. How, one might ask, does that fit with their claim that accepting Israel as a Jewish state would “harm the status of the blessed mosque?” No one in Israel has ever said that he or she wants Arabs and Muslims to recognize Israel as a Jewish state because such a step would deny them access to the mosque.

Ironically, the Palestinian leadership’s false claim that Israel is seeking to “harm” the al-Aqsa Mosque came as Palestinians made two attempts to set fire to Joseph’s Tomb in Nablus, only because it is frequented by Jewish worshippers. The attempts, according to reports in the Palestinian media, were foiled at the last minute by the Palestinian security forces.

It was not the first time Palestinians had attacked and vandalized the site. On several occasions, the Palestinians have also attacked the Jewish worshippers and the soldiers guarding them.

Third, the Palestinian leadership’s claim that recognition of Israel as a Jewish state “contradicts religion and history” should be seen in the context of the Palestinians’ denial of any traces of Judaism in Jerusalem. Just recently, this claim was again parroted by Palestinian Prime Minister Mohammad Shtayyeh, who said:

“We are on the outskirts of the eternal capital [Jerusalem], the jewel in the crown, the point where heaven and earth meet. Jerusalem has Canaanite, Roman, Islamic, and Christian antiquities and is theirs alone, and no one else has any traces in it.”

Interestingly, while the PA says that it is strongly opposed to the idea of Israel being a Jewish state, it has no problem defining itself as “Arab” and “Islamic.”

Article 1 of the Palestinian Basic Law (constitution) states: “Palestine is part of the larger Arab world, and the Palestinian people are part of the Arab nation.”

Article 4 of the law states: “Islam is the official religion in Palestine. The principles of Islamic Shari’a shall be a principal source of legislation.”

The Palestinians, in short, are saying that while Israel has no right to call itself a Jewish state, they have every right to label the Palestinian Authority as “Arab” and “Islamic.”

Hamas, the Palestinian Islamist movement that does not recognize Israel’s right to exist, has also denounced Mansour Abbas for recognizing Israel as a Jewish state:

“The statements of the Israeli Knesset member [Mansour Abbas], in which he expressed his recognition of the so-called Jewish state, is nothing but a flagrant bias to the Zionist narrative, and a clear violation of the position of the Palestinian national consensus rejecting and denouncing it.”

This is the same Hamas whose covenant is rife with overt antisemitism and a commitment to the destruction of Israel through jihad (holy war). Like the Palestinian Authority, Hamas too wants to establish a Palestinian state where Shari’a law is the source of legislation.

Article 11 of the Hamas charter states:

“The Islamic Resistance Movement believes that the land of Palestine is an Islamic Waqf consecrated for future generations until Judgement Day. It, or any part of it, should not be squandered; it, or any part of it, should not be given up… this is the law governing the land of Palestine in the Islamic Shari’a and the same goes for any land the Muslims have conquered by force, because during the times of [Islamic] conquests, the Muslims consecrated these lands to Muslim generations until the Day of Judgement.”

Article 36 of the Hamas charter states:

“The Islamic Resistance Movement adopts Islam as its way of life. Islam is at its creed and religion. Whoever takes Islam as his way of life, be it an organization, a grouping, a country or any other body, the Islamic Resistance movement considers itself as their soldiers and nothing more.”

It is not only the Palestinians who consider Islam to be their “way of life.” There are 56 countries in which Islam plays a significant role. Many of them are countries with Islam as the state religion.

The constitutions of several Arab countries, including Egypt, Kuwait, Saudi Arabia, Syria, Tunisia, Algeria, Oman and Yemen, define them as Arab states where Islam is the religion of the state.

Yet this has not prevented the 22 members of the Arab League from endorsing the Palestinians’ rejection of Israel as a Jewish state.

It is worth considering the extreme hypocrisy of this situation: the Arabs (and the Palestinians) continue their long-held policy of defining their countries as “Arab” and “Islamic,” while they deny Israel the right to refer to itself what it always has been — the Jewish state.

This does not bode well for any peace process that the Biden administration is hoping to revive between the Palestinians and Israel.

Those who refuse to recognize Israel as a Jewish state are actually admitting that they do not believe in Israel’s right to exist.

Khaled Abu Toameh is an award-winning journalist based in Jerusalem.