Kłamstwa o Temple Mount wywołują przemoc wobec Żydów

Ziv Nevo Kulman – ambassador Izrael w Szwecji
Tłumaczenie: Google

Foto: Karin Nytomt/Arkiv

Przez ponad sto lat bezpodstawne oskarżenia dotyczące Temple Mount były wykorzystywane jako pretekst do rozpętania przemocy wobec Żydów. Napisał to ambasador Izraela, Ziv Nevo Kulman, i uważa, że ​​jest to ważny powód niedawnej przemocy.

.

Teorie spiskowe działają. Nie tylko po to, by zwrócić na siebie uwagę w mediach społecznościowych, ale także jako narzędzie polityczne. Następnie, kiedy kłamstwa rodzą przemoc i przynoszą propagandowe korzyści tym, którzy je rozpowszechniają, fanatycy tacy jak organizacja terrorystyczna Hamas postanawiają je wykorzystywać raz po raz.

Jeśli ktoś jeszcze zastanawia się, jakie są konsekwencje używania kłamstw do podżegania do terroryzmu, wystarczy spojrzeć na atak terrorystyczny z zeszłego piątku. Dwóch urodzonych w Londynie Izraelczyków, 15-letnia Rina i jej 20-letnia siostra Maia, zostało zamordowanych wraz z matką Lucy, kiedy palestyńscy terroryści otworzyli ogień do ich samochodu z broni automatycznej. W kolejnym ataku samochodowym tego samego wieczoru na nabrzeże w Tel Awiwie zginął Alessandro Parini – 35-letni prawnik z Rzymu, raniąc jednocześnie kilku pieszych, turystów z Włoch i Wielkiej Brytanii.

Oczywiście podżeganie przez Hamas i innych palestyńskich aktorów może mieć skutki daleko wykraczające poza tragiczną śmierć niewinnych ludzi. Nigdzie nie jest to bardziej widoczne niż w Jerozolimie, zwłaszcza na Temple Mount . To święte miejsce, gdzie stała Pierwsza i Druga Świątynia, a później zbudowano Kopułę na Skale i meczet al-Aqsa, ma długą historię jako miejsce konfrontacji, które mogą przerodzić się w dalsze konflikty.

Przez ponad sto lat bezpodstawne oskarżenia dotyczące Temple Mount były wykorzystywane jako pretekst do rozpętania przemocy wobec Żydów, poczynając od lat dwudziestych XX wieku, kiedy Wielki Mufti Jerozolimy. Kłamstwo Haj Amina al-Husseiniego, że meczet al-Aqsa był w niebezpieczeństwie, rozpętało falę arabskiej przemocy, która pochłonęła setki istnień ludzkich, ale także, co było irytujące, doprowadziło do ograniczenia żydowskiej imigracji przez władze brytyjskie, aby ułagodzić tłum.

Od tego czasu przywódcy palestyńscy i przywódcy religijni wymyślali groźby pod adresem meczetu – uważanego przez muzułmanów za trzecie najświętsze miejsce – w celu podżegania do terroryzmu, zamieszek, konfliktów zbrojnych i realizacji celów politycznych.

Ten wzorzec zachowania jest tym, co teraz ponownie widzimy. W ubiegły wtorek, w noc poprzedzającą rozpoczęcie żydowskiego święta Pesach, aktywiści Hamasu zabarykadowali się w al-Aqsa. Uzbrojeni w broń palną i rekwizyty, takie jak duże kamienie, zmusili policję do działania zapobiegawczego, aby zapobiec atakom na żydowskich wiernych pod Ścianą Płaczu poniżej, a także umożliwić pokojowo nastawionym wyznawcom muzułmanów ofiarowanie modlitw w meczecie.

Pod pretekstem, że Al-Aqsa jest w niebezpieczeństwie – podczas gdy w rzeczywistości jedynym niebezpieczeństwem byli radykalni islamiści odpalający duże ilości fajerwerków wewnątrz samego meczetu – Hamas rozszerzył następnie swoją ofensywę na dodatkowe fronty. Trzydzieści cztery rakiety zostały wystrzelone z Libanu na społeczności izraelskie w zachodniej Galilei za zgodą wspieranego przez Iran Hezbollahu. Po powściągliwej reakcji Izraela wymierzonej w obiekty wojskowe Hamasu nastąpiły rakiety wystrzelone ze Strefy Gazy w kierunku izraelskich cywilów na południowej granicy, podczas gdy częstotliwość śmiertelnych ataków terrorystycznych wzrosła.

Wzmianki o fikcyjnym żydowskim zagrożeniu dla Al-Aqsa są niewielkim, ale bardzo potężnym elementem szeroko zakrojonej frontowej kampanii podżegania przeciwko Izraelowi. Przez dziesięciolecia mowa nienawiści była wykorzystywana do usprawiedliwiania palestyńskich zabójstw Izraelczyków i cementowania konfliktu.

W ostatnich latach zaobserwowano kolejny element propagandy nienawiści związanej z al-Aksa, której celem jest położenie kresu odwiedzaniu przez Żydów ich najświętszego miejsca, Wzgórza Świątynnego. Żydowscy goście są bez wyjątku opisywani jako „szturmujący” i „bezczeszczący” Górę, a palestyńską młodzież indoktrynuje się, aby wierzyła, że ​​ich religijnym obowiązkiem jest obrona Al-Aksa przed rzekomą izraelską agresją.

W rzeczywistości żydowskie wizyty są oczywiście pełne szacunku i podlegają ograniczeniom, które mają zastosowanie do wszystkich nie-muzułmanów –Temple Mount można odwiedzać tylko w określonych godzinach, nie ma się wstępu do meczetu Al-Aksa, a Żydom nie wolno odprawiać otwarta modlitwa w najświętszym miejscu judaizmu. Z reguły wizyty Żydów składają się z grup pokojowo spacerujących po 26-hektarowym płaskowyżu, podczas gdy policja chroni ich przed nękaniem przez islamskich ekstremistów. W jaskrawym przeciwieństwie do tego ograniczenia nałożone na wierzących muzułmanów to tylko te, które dotyczą bezpieczeństwa publicznego.

Tu statystyki mówią same za siebie. W zeszłym roku około 1 250 000 muzułmanów odwiedziło Wzgórze Świątynne, aby modlić się podczas trwającego miesiąc ramadanu. Liczby, które w tym roku gwałtownie wzrosły. Kontrastuje z tym fakt, że liczba Żydów odwiedzających Wzgórze Świątynne w całym 2022 roku była niższa niż liczba muzułmanów odwiedzających w jeden piątek w ramadanie.

Ograniczenia dotyczące żydowskich i innych nie-muzułmańskich gości wynikają z decyzji podjętej przez Izrael po zjednoczeniu w 1967 r., aby zachować status quo na Wzgórzu Świątynnym i pozwolić islamskiemu Waqf na dalsze administrowanie tym miejscem.

Poszanowanie przez Izrael wiary muzułmańskiej jest zgodne z zobowiązaniem państwa żydowskiego do ochrony miejsc świętych każdej wiary i przestrzegania wolności praktykowania własnej religii. Zobowiązania te wyrażone są między innymi w Deklaracji Niepodległości Państwa Izrael, która stwierdza, że: „Izrael zagwarantuje pełną równość w prawach społecznych i politycznych wszystkim swoim obywatelom bez względu na religię… zagwarantuje wolność religii… i będzie chronić miejsca święte wszystkich religii…”

W mediach wiele uwagi poświęcono temu, że Ramadan i ośmiodniowe żydowskie święto Pesach nakładają się na siebie. Jest jednak jasne, że przemoc na Wzgórzu Świątynnym nie była wynikiem żadnego chronologicznego zbiegu okoliczności.

Wręcz przeciwnie – i wbrew narracji głoszonej przez Hamas i działaczy antyizraelskich – zamieszki nie są bynajmniej spontaniczną reakcją na rzekome zranienie muzułmańskich uczuć. Zamiast tego podążają za wzorcami poprzednich wybuchów przemocy, gdzie Hamas celowo zorganizował brutalne prowokacje, aby wykorzystać delikatny okres Ramadanu.

Jak zwykle prowokacje są podsycane przez program polityczny Hamasu, niezależnie od tego, czy chodzi o wewnętrzną rywalizację palestyńską, wewnętrzną politykę arabską, postrzeganie bezbronności Izraela czy sytuację na arenie międzynarodowej.

Bezstronna i zainicjowana analiza tego i poprzednich incydentów sugeruje, że zamieszki i przemoc podsycane przez Hamas stanowią centralny element starannie wyważonej strategii. Strategia, która w dużej mierze okazała się skuteczna od czasów Wielkiego Muftiego i służyła ekstremistom zarówno wewnętrznie wśród Palestyńczyków, jak i w międzynarodowych mediach i kręgach politycznych.

Izrael nie pragnie niczego więcej, jak tylko utrzymania pokoju dla wszystkich, którzy chcą się modlić i żyć w pokoju. Jednak tak długo, jak Izrael jest niesprawiedliwie potępiany, a terroryści nagradzani, jesteśmy skazani na eskalację przemocy w teraźniejszości i powrót w przyszłości, ilekroć będzie to zgodne z niszczycielskim programem Hamasu.

Poczynając prawie od pierwszych pięciu numerów staramy się zamieszczać oryginalne wywiady z koleżankami i kolegami, których spotykamy w Aszkelonie lub Mullsjo, a także albumy ze zdjęciami z okresu przed 1968, sprawozdania z imprez emigracyjnych, wiadomości o dzieciach i wnukach, informacje o nowych książkach i filmach oraz o życiu żydowskim w ośrodkach emigracji i Polsce.

Redakcja, Jak działa Plotkies? 10 lat sukcesu, „Plotkies” 2012, nr 51.

Warszawa. Magazyn „Plotkies” w kolekcji cyfrowej Muzeum POLIN!

Aneta Dmochowska

Magazyn internetowy „Plotkies” został stworzony w 2002 r. przez Leopolda Sobela, Samuela Grinberga oraz Michała Edelmana. Celem redakcji była publikacja treści ważnych dla środowiska emigrantów Marca ’68. Magazyn wydawano regularnie przez dwadzieścia lat – ostatni, 87. numer ukazał się zimą 2021 roku. W celu zachowania unikatowych treści i materiałów publikowanych w „Plotkies” Muzeum POLIN podjęło współpracę z redaktorem naczelnym magazynu – Leopoldem Sobelem. Numery 7–87 zostały włączone do kolekcji cyfrowej Muzeum.

Przez dwadzieścia lat swojej działalności Redakcja „Plotkies” współpracowała z wieloma autorami. Publikowała wspomnienia, recenzje, sprawozdania, utwory poetyckie, opowiadania, teksty krytyczne, żarty i kronikę towarzyską. Jednym z tematów poruszanych regularnie na łamach czasopisma było życie w Polsce przed wydarzeniami marcowymi. „Plotkies” publikowały m.in. noty biograficzne, a także wspomnienia z kolonii i spotkań organizowanych przez Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Żydów w Polsce. Artykuły ilustrowano zdjęciami z archiwów prywatnych i rodzinnych albumów. Na wyjątkowy charakter „Plotkies” wpłynęła również warstwa wizualna magazynu. Magazyn zachował estetykę i formę pierwszych lat XXI wieku.

Założyciele czasopisma poznali się w powstałej w 1997 roku grupie dyskusyjnej „Świetlica”, która umożliwiała kontakt między emigrantami marcowymi mieszkającymi w oddalonych od siebie krajach. Była to jedna z wielu tego typu grup działających w tym czasie w Internecie. Przedstawicieli środowiska emigracji marcowej połączyło także stowarzyszenie Reunion ‘68. Brakowało jednak miejsca, gdzie wymiana myśli i doświadczeń mogłaby przyjąć formę dłuższych, autorskich wypowiedzi i komentarzy – tak powstał zamysł stworzenia „Plotkies”. Od grudnia 2002 r. publikowano je na platformie Textalk, stworzonej przez Henryka Rubinsteina.

Archiwizacja czasopisma „Plotkies” w kolekcji Muzeum POLIN wpisuje się w przyjętą w 2021 roku „Politykę gromadzenia zbiorów” w Muzeum POLIN. Treści publikowane na łamach magazynu stanowią cenne uzupełnienie podkolekcji poświęconej uczestnikom i świadkom Marca ‘68, w skład której wchodzą wywiady historii mówionej, archiwalia, fotografie i pamiątki rodzinne przekazane Muzeum. Zasób ten udostępniany jest na kanale Youtube oraz w portalu tematycznym „Marzec ‘68”. Inwentarz kolekcji historii mówionej Muzeum POLIN dostępny jest w zakładce Wirtualnego Sztetla. Archiwizacja „Plotkies” stanowi kontynuację prac rozpoczętych w związku z wystawą czasową „Obcy w domu. Wokół Marca ‘68” prezentowaną w POLIN w 2018 r. – w 50. rocznicę rozpoczęcia kampanii antysemickiej w powojennej Polsce.

Archiwizacja zasobu „Plotkies” w kolekcji Muzeum POLIN zapewni zachowanie cennych treści oraz charakterystycznej formy czasopisma dla przyszłych pokoleń. Jednocześnie, aby zapewnić nienaruszalność praw autorskich osób, których materiały zostały opublikowane w Plotkies, Muzeum POLIN zawarło z redakcją Plotkies porozumienie, które przewiduje, że zasób Plotkies nie będzie publikowany aż do 2121 roku. Wyjątek stanowią materiały, na których publikację zgodę wyrazi autor. Takie teksty ukażą się w Wirtualnym Sztetlu.

Pierwszym autorem, z którym Muzeum podjęło współpracę, jest redaktor naczelny i współzałożyciel magazynu – Leopold Sobel – historyk i dziennikarz, który  wyemigrował z Polski w 1964 roku jako osiemnastolatek. O swoich doświadczeniach związanych z wyjazdem z życiem w Izraelu pisał on dla „Plotkies” wielokrotnie. Sobel opublikował na łamach pisma wiele ważnych tekstów krytycznych, a także przeprowadził ponad pięćdziesiąt wywiadów z emigrantami Marca ‘68. 

Ohio teen arrested for alleged threat against New York synagogue

JNS

Secure Community Network. Credit: Courtesy.

An Ohio teen who allegedly made terrorist threats against a northern New York State synagogue was arrested last week.

The Secure Community Network’s operation command center received information on March 28 about a threatening message on the social-media platform Telegram. The message included a synagogue address, according to SCN, a nonprofit under the auspices of the Jewish Federations of North America and Conference of Presidents of Major American Jewish Organizations.

SCN and the Jewish Federation of Central New York alerted the local FBI field office, leading to the arrest of the 15-year-old, whose name has not been released.

“We meet, we prepare, and we plan for ‘when,’ ” said Susan DeMari, community security coordinator for the Federation. “Having witnessed and been a part of the seamless and collaborative effort amongst law-enforcement agencies sharing information clearly reaffirms the need, time and effort vested by all involved.”

Michael Masters, national director and CEO of SCN, noted that the coordination between groups has been successful. “This is a stark reminder of the threats that we face as a country and faith-based community every day,” he said of this and other recent threats.